Het volgende artikel is overgenomen van De Kritische Standaard
Opinie
Ferdi Scholten
De laatste tijd is er heel veel bewustzijn gekomen over wat virussen nou eigenlijk zijn. Dit is een natuurlijk verschijnsel wanneer er iets gebeurt, waardoor je hele normale levenspatroon op zijn kop wordt gezet. Mensen gaan uiteindelijk op zoek naar een verklaring en als overal gezegd wordt dat een virus de oorzaak is, dan ga je je afvragen wat dat nou eigenlijk is.
De veronderstelling dat een virus een levend wezen is, kan dan als eerste naar het rijk der fabelen worden verwezen. Een virus is net zo levend als een USB-stick. En dat is niet eens zo een gekke vergelijking.
USB-stick
Beide zijn uitsluitend informatie dragers die alleen kunnen werken indien ze op de juiste manier verbonden worden met iets anders. Voor een virus is dit een levende cel, voor een USB-stick is dit een computer (of ander soortgelijk apparaat). Beiden bestaan uit een informatiedrager, omgeven door een omhulsel waarmee die verbinding gemaakt kan worden. De informatiedrager van het virus bestaat uit RNA of DNA en bij de USB-stick zijn dit geheugenmodules. Om verbinding te kunnen maken, zodat de informatie gebruikt kan worden moet er een passende connector zijn. Bij het virus is dit een zogenaamd ‘spike’-eiwit, dat precies past op een receptor van een cel. Bij de USB-stick is dit de stekker.
Net zoals er verschillende USB-connectors zijn, zo zijn er ook verschillende ‘spike’-eiwitten bij virussen. Heb je een computer zonder USB-poort, of met een afwijkend model voor de gebruikte USB-stick, dan kun je niets met de informatie die op de stick staat. Zo zijn er nog veel meer overeenkomsten tussen virussen en USB-sticks te noemen, zo kunnen ze bijvoorbeeld alleen informatie bevatten, maar ook uitvoerbare programma’s.
Maar als een virus niet leeft, zichzelf niet voortplant, waar komen ze dan vandaan? Waar dienen ze voor?
Virus met een missie
Hierover heb ik na het lezen van veel verschillende artikelen wel een idee gekregen. Kort door de bocht gezegd lijkt het er op dat virussen de ‘vaccins’ van de natuur zijn.
vi·rus (het; o; meervoud: virussen)
1 (medisch) Niet met het blote oog waarneembare micro-organismen die zich voortplanten door deling van het genetische materiaal (DNA en-of RNA) dat ze bevatten. Virussen komen overal in de natuur voor. Als virussen het lichaam binnendringen worden ze in principe onschadelijk gemaakt door het natuurlijke afweersysteem (= immuunsysteem).
2 Computervirus
Mijn hypothese is dat een virus door het leven wordt gecreëerd, dit ligt in lijn met de exosomentheorie. Een levend organisme (op cellulair niveau) kan een virus creëren als reactie op zijn omgeving. Dit virus bevat informatie die deze cel door wil geven aan andere soortgelijke cellen, al dan niet van het zelfde organisme, en gaat over deze omgeving en hoe hiermee om te gaan.
De natuurlijke informatiedragers van het leven op deze planeet zijn DNA en RNA. De boodschap wordt ingepakt in een (eiwit)envelop, die alleen geopend kan worden door de cellen waarvoor de informatie bedoeld is. Het doel van dit informatiepakketje is om andere cellen te laten reageren op deze omgevingsinformatie zoals doorgegeven en ook om deze informatie weer verder te verspreiden.
Natuurlijk selectieproces
Feitelijk zien we hier het natuurlijke selectieproces plaatsvinden zoals dit in het leven plaatsvindt. Het levende organisme reageert op de informatie uit het virus en ontwikkelt hiermee een reactie om zichzelf voor te bereiden, of om te laten gaan met een mogelijk veranderende omgevingsfactor. Kan het organisme dit niet, dan zal het ophouden te bestaan in de veranderde omgeving. Ziekte kun je op deze manier zien als een proces om jezelf aan te passen aan een verandering in je natuurlijke leefomgeving.
Aangezien het leven zelf deze virussen creëert, en alle levende wezens dit doen, bestaan er vele soorten virussen. Afhankelijk van de soort boodschap en welke cellen die deze virussen hebben gecreëerd. De mutaties in de vele virusvarianten zijn niets anders dan de aanpassingen in de boodschap die wordt doorgegeven, inclusief de mogelijke fouten die hierbij worden gemaakt. Ook hier weer de vergelijking met de informatie op de USB-stick die veranderd kan worden. Je kunt hiermee ook zien dat virussen deels ook de bouwstenen zijn voor het leven. De informatie in een virus kan geheel of gedeeltelijk worden overgenomen in het erfelijk materiaal van de gastheercel voor dit virus, en als zodanig deze cel en het hele organisme aanpassen.
Vaccins
Een vaccin tegen een virusziekte ontwikkelen is daarom dan ook vechten tegen de bierkaai. Het verklaart ook waarom de meeste effectieve vaccins allen werken tegen ziektes die door andere pathogenen, zoals bacteriën, worden overgebracht. Het griepvaccin bijvoorbeeld lijkt een leuk idee, maar in de praktijk blijkt het geen griep te voorkomen. Even doordenken naar aanleiding van het bovenstaande verhaal levert de verklaring op dat een virusvaccin altijd achter de feiten aanloopt. Het leven heeft zich al lang verder ontwikkeld en het virus in het vaccin is een oud en achterhaald verhaal dat nauwelijks effect heeft. Inmiddels zijn er al weer nieuwe varianten van dit virus ontstaan die net weer iets anders werken. Ze lijken er wel op, omdat ze dezelfde cellen als target hebben, maar de boodschap is nieuw of veranderd.
“Erger nog, ze zien het liefst dat dit gewijzigde virus het DNA van de gastheer aanpast, zodat het aanmaken van deze antistoffen een vast onderdeel wordt van onze genetische opmaak. Welke consequenties dit kan hebben op de langere termijn, daar wordt in het geheel niet bij stilgestaan. Hier is nog nooit onderzoek naar gedaan.”
Dan nu het corona-vaccin. Hierbij denken de fabrikanten ervan slimmer te kunnen zijn dan de natuur. Feitelijk proberen ze hiermee gewoon een echt natuurlijk virus op een onbeholpen en gekunstelde wijze na te doen. Waarbij ze door middel van manipulatie van het genetische materiaal van het ene virus, trachten het doelorganisme antistoffen te laten fabriceren voor een ander virus. Bij het AstraZeneca-vaccin proberen ze dus om door middel van een gemodificeerd Adenovirus het lichaam antistoffen te laten maken voor een Coronavirus. Erger nog, ze zien het liefst dat dit gewijzigde virus het DNA van de gastheer aanpast, zodat het aanmaken van deze antistoffen een vast onderdeel wordt van onze genetische opmaak. Welke consequenties dit kan hebben op de langere termijn, daar wordt in het geheel niet bij stilgestaan. Hier is nog nooit onderzoek naar gedaan.
Er kleven dus nogal wat ethische bezwaren aan de generatie vaccins die nu ontwikkeld worden. Nog maar even afgezien van het feit dat degenen die het vaccin toegediend krijgen, letterlijk een proefkonijn zijn voor de lange termijn effecten van dit vaccin. Op basis van de code van Neurenberg is dit verboden, tenzij je er zelf toestemming voor hebt gegeven. Onder dwang vaccineren is dus in strijd met internationaal recht en de mensenrechten in het algemeen.
Maar wat is dan de functie van het immuunsysteem?
Het eerste wat in mij opkomt opruimen en schoonmaken. Net zo goed als je zelf je huis regelmatig schoon maakt en voorkomt dat troep binnenkomt. Je je vuilnis buiten zet om opgehaald te worden, zo zorgt jouw immuun systeem hiervoor in het huis van jouw lichaam. Als je dit niet zou doen kom je om in je eigen troep. De krant die vandaag in je brievenbus krijgt, ligt is morgen al weer onderin de kattenbak. Krijg jij dezelfde krant weer opnieuw in je bus gegooid, dan hoef je die niet opnieuw te lezen, die kan direct bij het oud papier. Gaat er iets in je lichaam kapot, dan ruimt je immuunsysteem dit op verschillende manieren op. Hierna kunnen andere systemen de schade weer herstellen.
Het immuunsysteem is waar een vaccin ook zijn werking vandaan haalt. Een goed werkend immuunsysteem is cruciaal. Vaccinatie van immuun gecompromitteerde mensen heeft veelal geen zin. Dit zal het al onder stress staande systeem verder onder druk zetten, waardoor de functie ervan nog slechter wordt en de kans op ziekte groter. Ziekte door het niet meer kunnen opruimen van troep in je lichaam. Of nog erger, ziekte door het onnodig opruimen van essentiële zaken die niet meer als zodanig herkend worden (cytokinestorm-syndroom, het goede nieuws is dat men al sinds april experimenteert hoe het voorkomen kan worden dat de helft van de Covid-patiënten met een ernstig verzwakt of niet werkend immuunsysteem komt te overlijden, geruststellend is het niet).
Kennis maar geen macht
Natuurlijk, ik ben geen viroloog of arts. Alles wat ik hierboven schrijf is mijn eigen interpretatie van veel informatie die ik heb gelezen en gezien van virologen, immunologen, artsen en wetenschappers. Gecombineerd met eigen kennis die ik in de loop der jaren heb vergaard door opleidingen met ook deels medische inhoud. Ik kan me geen andere tijd herinneren waarin ik meer medisch wetenschappelijke artikelen en onderzoeksrapporten heb gelezen dan dit jaar. Dit is wel een gebied waar bij mij exponentiële groei heeft plaats gevonden. Ik kan me soms oprecht verbazen over het gebrek aan algemene kennis dat er hierover is, totdat ik me realiseer dat het meeste van mijn kennis hierover ook pas in het afgelopen jaar is ontstaan. Met name omdat ik bereid was om me hier uitgebreid in te verdiepen.
Met de kennis die ik nu heb, zie ik geen enkele noodzaak voor een vaccin tegen SARS-CoV2. Het is volkomen zinloos en zal waarschijnlijk meer kwaad dan goed doen bij de mensen die het gaan krijgen. Het is ongetwijfeld heel geschikt om de al uitstekend gevulde portemonnee van de farmaceutische industrie nog verder te vullen. Volledig ten koste van degenen die gevaccineerd worden en zelfs van diegenen die de vaccinatie weigeren. Alle schade die voortvloeit uit vaccinaties mag namelijk door onszelf gedragen worden. De fabrikanten ervan, kunnen op geen enkele wijze aansprakelijk gesteld worden voor schade die, al dan niet door hen bewust, door het vaccin wordt veroorzaakt.
