Als er vijf regeringsleiders van landen die niet wilden vaccineren ‘toevallig’ zijn overleden. Als er hele parlementen blijkbaar niet meer functioneren zoals ze zouden moeten doen. Als de hele media zijn controlerende functie aan de wilgen heeft gehangen. Als social media censureert uit zichzelf en op verzoek van overheden. Als de rechterlijke macht grotendeels alleen maar vonnissen lijkt te vellen in het voordeel van de regeringen. Als ‘onafhankelijke’ ethische commissies toch wat afhankelijker blijken te zijn. Als veel artsen het niet zo nauw nemen met de door hen afgelegde eed. Als regeringsleiders allemaal met één mond gaan spreken. Als er onzinnige, gevaarlijke vaccinatiecampagnes voor kinderen worden uitgerold. Dan is het groot. Dan zouden we niet moeten wachten op die ene verlosser. Dan moeten we niet alle kaarten op die ene man zetten. Want als die ene man, het niet kan waarmaken, wordt kaltgestellt. Wie pakt het dan op?
Waarom zegt Rutte sorry voor de versoepelingen en perconferentie van vrijdag? Omdat hij tegengas krijgt vanuit het land. Dat is het enige waarom hij dat doet. De social media wordt in de gaten gehouden en door sorry te zeggen blust hij het vuurtje weer denkt hij. Hou die druk erop. Voer hem op. Het is oorlog sprak hij in zijn eerste persconferentie, met een dodelijke sluipmoordenaar. Het is oorlog ja, maar Rutte staat niet aan jouw kant en het virus blijkt een IFR te hebben vergelijkbaar met de griep. De onzichtbare dodelijke sluipmoordenaar is iets anders.
Spreek ze erop aan, de arts, de professor, de rechter, de politicus. Als hun werkgever mag u dat doen. Als hun werkgever moet u dat doen. Als niemand ze erop aanspreekt dan gaan ze door.
Wij het volk, moeten zijn als één man. Niet afwachten. Niet meewerken. Handelen. Samen.