Beste Mark,
Wederom hebben wij mogen aanschouwen dat jij in wezen een bouwpakket bent, waarbij men vergeten is een ruggengraat toe te voegen.
De restjes waaruit jij bent samengesteld, waarschijnlijk wat leftovers uit een Revell-mal, lijken op het eerste gezicht te functioneren als een ‘ijzeren’ geheel, maar bij ondervinding weten wij dat jij keer op keer toch weer van Playdoh blijkt…… en uiteraard als een braaf jongetje – als je dat zo kan noemen – tekent bij het voorafgesproken kruisje.
Jij Mark Rutte bent als Vince Vaughn of Adam Sandler, acteurs die hun gehele carriėre één rol spelen, die voor de bühne verpakt wordt onder iedere keer een andere titel…… oftewel a one-trick pony.
Oplettend Nederland wist precies hoe je ‘acteertripje’ in Europa dit keer weer ging verlopen, omdat het een herhaling was van zetten. Jij ging met een ijzeren rug naar Europa, daar frustreerde je volgens de leugenpers wederom mutti Merkel en pappa Macron, waarna je als het brave zoontje toch weer bij het kruisje voor inlevering van Nederlands beslastinggeld tekende, om met ‘opgeheven’ hoofd terug te keren omdat je er – naar jouw mening – een goede deal hebt uitgesleept.
Her begint naast zielig, zo langzamerhand beschamend te worden hoeveel minachting jij tentoonspreidt voor het intellect van de Nederlandse kiezer, want je denkt waarlijk dat wij allemaal uit een ei zijn komen kruipen, en dat we deze herhaling van zetten niet glashelder op ons vizier hebben staan….. uiteraard door dat gebrek aan intellect.
Hoewel jij jezelf heel wat vindt beste Mark, ben je het bestuurlijke lachertje van Europa, en mag jij slechts van een glaasje priklimonade genieten als de ware kopstukken aan de exquise champagne zitten.
Jij bent ‘decorvulling’ oftewel het eeuwige muurbloempje dat bij gratie van een gevoel van medelijden bij één van de aanwezige ‘politici’ een kruisje in zijn balboekje mag afvinken, en daar zijn hele persoonlijkheid en bestaan aan ontleent.
Voor ieder ander persoon zou een dergelijke rol in de marge als frustrerend en denigrerend worden ervaren, maar niet voor jou beste Mark, want jij verwart deze zéér marginale rol op het wereldtoneel met een gevoel van suprematie en groot staatsmanschap.
Moet ik jou uit je droom helpen, een droom waarop jouw hele ‘beleid’ is bepaalt, en hierdoor de sloop van mijn vaderland tegengaan, of moet ik medelijden hebben met die blijkbaar simplistische ziel die huist in dat lichaam van een groot kind, om daarmee eigenlijk een voorgenomen vorm van kindermishandeling tegen te gaan?
Ik heb voor minder complexe taken gestaan beste Mark, en hoewel je slooptocht door Nederland er een is van de meest vernietigende categorie, houd ik mijn hart vast voor het gegeven wat je kan slopen als je wel over een volwassen intellect zou beschikken.
Daarom kies ik maar voor de minst destructieve optie en feliciteer ik je hierbij met jouw behaalde ‘resultaat’ in de hoop dat de rest van Nederland nu toch echt wakker gaat worden, en klaar is voor het post-Rutte tijdperk.
