Leden van ons kabinet,
Het zal u misschien vreemd in de oren klinken maar ik, Michel, ben een mens, en geen statistiek of angstcijfer.
In dat mens zijn ligt van oudsher beslagen dat ik, om ten volle mens te zijn, behoefte heb aan emotie, liefde, aanraking en een samenzijn met mijn medemens.
Ik, de persoon die zich gedurende zijn leven heeft ontwikkeld tot einzelgänger, kon slechts worden wie ik nu ben door het simpele feit dat ik mensen om mij heen had die mij lief gehad hebben, die mij bijstonden in uren van angst, verdriet en geluk, en die mij een schouder aanboden op de momenten dat ik daar behoefte aan had.
En hoewel ik het nu ook vaak ontken, ik heb al die mensen naast mij nodig gehad, en al heb ik ze soms vervloekt, ook lief gehad.
Ik leef, adem en voel dankzij mijn medemens, wiens gehele zijn ik inhaleer als de grootste immuunbooster die moeder natuur ons gegeven heeft, en deze booster, dit recht op simpelweg mens zijn ontneemt u mij, en geheel Nederland met uw onzinnige coronaregels.
Elke dag neem ik, soms door simpelweg opstaan, risico’s in dit leven, risico’s die wij allen met ons volle verstand nemen.
Als ik achter het stuur van een auto kruip met naast mij een partner, vader, moeder, kind of familielid dan leggen zij geheel bewust hun leven in mijn handen, en hebben zij daarbij het volste vertrouwen in mijn gezonde verstand, en mijn liefde voor hen.
Waarom stappen wij toch elke keer in bijvoorbeeld die auto, als elke rit onze laatste zou kunnen zijn? Omdat wij weten dat de onderlinge band die wij met elkaar hebben, gevormd door liefde en vertrouwen, ons zal behoeden en beschermen.
Uiteraard hoor ik u nu denken: ja maar dit virus is onzichtbaar en zie je dus niet aankomen, nou ik kan u vertellen…… heel veel dodelijke verkeersslachtoffers zagen hun ongeluk ook niet aankomen, maar toch stappen wij elke keer in die auto.
Maar u zult begrijpen dat dit niet gaat om een vergelijking tussen een auto en een virus, of de aanschaf van een pakje sigaretten en een virus, het gaat erom dat u ons recht op mens zijn heeft afgepakt om voor u moverende redenen.
U ‘beschermt’ ons volk voor een killervirus, door datgene in de ban te doen wat de mensheid door de eeuwen heen heeft gebracht waar we nu zijn: onze naastenliefde, ons gevoel te leven en ons recht op vrijheid en eigen beslissingsrecht…… kortom u kost ons meer levens dan dit virus ooit zal doen.
Is het uw recht om direct te beslissen over ons leven en welzijn? Dat recht zou u misschien gehad hebben als uw blazoen ongeschonden en maagdelijk wit was geweest, maar u, onze overheid, heeft letterlijk bloed aan uw handen.
# bloed van al die senioren die een eenzame dood zijn gestorven vanwege hun onvrijwilige opsluiting.
# bloed van al die patiënten – o.a. kankerpatiënten – die vanwege de coronacrisis niet hun behandelingen of operaties kregen.
# bloed van al die zelfmoorden van wanhopige mensen die de angst niet meer van zich af konden schudden.
# bloed van al die families en vriendschappen die uit elkaar gescheurd zijn door deze coronashit.
# bloed van al die ondernemers die failliet gegaan zijn door de buitenproportionele maatregelen.
# bloed van al die mensen wiens vertrouwen in de mensheid totaal vernietigd is.
En vooral bloed van al die mensen die hun basis, het liefhebben van hun naasten, niet meer durven te omarmen.
Maar ik ben een mens, leden van ons kabinet, en daarom eerst verantwoordelijke voor mijn eigen welzijn, mijn gezondheid en mijn naasten, en daarom blijf ik vertrouwen op naastenliefde, knuffels, zoenen, intimiteit en sociaal contact, want het zijn deze handelingen die aan de basis van de mensheid hebben gestaan en niet uitsluiting, quarantaine, vervreemding en haat.
Michel Mulder
