Het is nu zo onderhand wel tijd dat wij het restje compassie, dat wij misschien nog voelen voor een dwalende groep believers, zo langzamerhand overboord gaan zetten.
Hoe vaak kan je recht in je gezicht – overduidelijk – voorgelogen worden, voordat er geen sprake meer is van verwarring en angst, maar van pure zelfopgelegde achterlijkheid?
Het is niet eens meer zo dat er sprake is van een verborgen agenda, de boodschap van experimenten, crowd- en mindcontrol wordt right in our faces verkondigd, en nog zijn er mensen die geloven dat dit gaat om een virus, en uw en mijn gezondheid.
Zijn wij met al onze verworvenheden en evolutionaire groei dan zo achterlijk, en goedgelovig, geworden dat wij de waarheid niet meer zien, ook al bevind deze zich recht in ons gezichtsveld?
De vertwijfeling in onze ‘geloofsroute’ is ook tekenend voor de mate van apathie waarin vele van ons verkeren, want waar op het ene moment een messias op kolderieke schoenen het leidend voorbeeld is, daar is een tel later een – om onduidelijke redenen verkozen – burgemeester de brenger van ons nieuwe evangelie.
Hugo de Jonge, de aartsleugenaar die het vertrouwen geniet van vele bange schaapjes, verkondigde nog niet zo lang geleden dat mondkapjes niets toevoegden, maar slechts een gevoel van ‘schijnveiligheid’ gaven waar wij ons niet aan over moesten geven……. oftewel dit werd geen overheidsdictaat.
Maar hoe anders is de waarheid nu, nu blijkt dat burgemeesters de initiatiefnemers zijn voor de proefballonnetjes die onze overheid, vanwege de ketting genaamd grondwet, niet kan oplaten.
Het is alles een kwestie van omschrijving en interpretatie, want waar een grondwetswijziging voor een mondkapjesplicht nog net a bridge to far is, wordt het wel stilzwijgend geaccepteerd als gemeentelijk experiment ten behoeve van mind- en crowdcontrol.
Zoals altijd blijken er dus meerdere wegen naar Rome te leiden.
Laten we dan eens kijken naar de definitie van het begrip experiment, dat staat omschreven als: “een experiment of proef is een zorgvuldig opgezette en nauwkeurige observatie van een stukje werkelijkheid dat kan worden uitgevoerd om een wetenschappelijke hypothese te testen.”
In het kort staat hier dat een experiment wordt opgezet om een stelling die (nog) niet bewezen is te testen.
Mag ik nu enigszins in de war zijn, want volgens mij was alles aan corona toch bewezen? In corona was er toch alleen maar werkelijkheid en geen onbewezen gebied? Wij zouden er toch zo ongeveer allemaal aan dood gaan?
Hiermee kunnen wij dus wel zo ongeveer vaststellen dat het begrip experiment in deze niets, maar dan ook niets te maken heeft met het coronavirus en onze gezondheid, maar dat dit puur en alleen wordt toegepast voor de psychologische mindfuck van mind- en crowdcontrol.
Meer en meer proberen vooral lokale overheden – uiteraard onder regie van Den Haag – u uw vrijheden af te pakken, waarbij zelfs de tot voor kort heilig verklaarde voordeur in het dictatoriale vizier dreigt te komen.
Het is een bewezen strategie, door o.a. Hitler al zichtbaar toegepast, isoleer een probleem – lees: verplaats het naar lokaal niveau – en pak het volk stapje bij stapje hun rechten af, zodat deze beknechting niet als zodanig ervaren wordt, en eenmaal zichtbaar het te laat is om het nog ongedaan te maken.
Het is het bekende verhaal van de kikker in een pan, of het gekmakende gegeven van het schuren aan één stoelpoot.
Haal iedere dag een stuk schuurpapier over één stoelpoot en de persoon die erop zit zal niet direct een gevoel van onbalans ervaren, en zelfs het vermoeden hebben dat alles oké is……. totdat hij of zij op een dag gaat zitten en finaal omlazerd, zich afvragend hoe kan dit?
Ik vrees voor de toekomst van dit land, want waar in o.a. Duitsland 1.3 miljoen mensen op de been komen om op te komen voor hun grondwettelijke vrijheden, wacht ons volk apathisch af tot dictator Rutte door zijn schuurpapier heen is.
