Wie van ons herinnert zich niet die dagen uit zijn jeugd, dat je na een dag spelen in allerlei modder en rotzooi, moe maar voldaan een boterham met echt smakende tomaten of aarbeien zat te eten, om daarna volkomen – ja laat ik het maar benoemen – zen naar je bed toe te gaan.
Naast het feit dat je tegenwoordig in het merendeel der winkels geen kleurrijke en sappig smakende tomaten of aarbeien meer kunt kopen, maar slechts bleke waterige aftreksels daarvan, kom ik ook zo goed als geen kind meer tegen dat de ware definitie van het begrip zen benaderd.
Eén van de ranzige dingen uit mijn jeugd was dat ik – how crazy was i? – bevroren frikandellen uit de vriezer, uiteraard zonder toestemming, meenam op mijn ontdekkingstochten door de wereld, om die een soort van half ontdooid gewoon ‘rauw’ naar binnen te werken. Was dat lekker? Ik weet het niet eens meer, maar het was gewoon één van die dingen die je als kwajongen deed.
Wat is er tussen die tijd, en mijn huidige bijna 55e levensjaar zo veranderd, dat je nu waarschijnlijk je ingewanden uitkotsend op bed zou liggen na eenzelfde handeling? Het simpele antwoord daarop is…….. de wetenschap in haar allesomvattendheid.
Hoeveel modder of slootwater ik vroeger ook binnenkreeg, hoeveel lijm ik van mijn handen vrat als deze weer eens vol zaten op de kleuterschool of hoeveel half rauwe frikandellen of aardappelen ik ook naar binnen werkte tijdens avonturen met mijn vriendjes…….. mijn immuunsysteem was de beste beschermer aan mijn zijde
Je zou verwachten dat met alle kennis die de mensheid, en de wetenschap verzameld heeft, wij inmiddels tot een superras der onkwetsbaren zouden behoren, die geen Bear Grylls-achtige shit nodig zouden hebben om te overleven, maar niets is minder waar want we zijn met al onze kennis en vaardigheden kwetsbaarder dan ooit, en moeten nu zelfs op zéér jonge leeftijd al vrezen voor een simpele griep.
Zijn wij als mens dan zo wezenlijk veranderd? Hell no. Wat veranderd is is het geklooi met ons voedsel, het geklooi met ons DNA en het geklooi met ons geestelijk welzijn, waar tegenwoordig bij zo goed als iedereen de immuunsysteem ondermijnende angstporno en gendergekte geïmplanteerd worden als het nieuwe ‘eeuwig twijfelende’ normaal.
De meeste mensen zijn vrij simpele wezens, geef ze een opdracht, doel of leven binnen vastgestelde grenzen en ze leven volkomen gelukkig bij een – toegezongen – gebrek aan eigen initiatief.
Wij hebben wel hersens, maar waarom zouden we daarmee verder denken dan de eerstvolgende maaltijd, het gewenste koophuis, de leasebak en de jaarlijkse vakantie……… en bij hoge uitzondering de 4-jaarlijkse politieke indoctrinatie rondom de verkiezingen?
Daarom ook kan het corona-narratief eenzelfde overlevingsstrategie overleggen als het virus zelf, de meeste mensen zijn blind voor het gewetenloze karakter van overheid, de elitaire bovenlaag en de zichzelf God wanende wetenschap.
De wetenschap is inmiddels gevaarlijker geworden dan de wapenindustrie, met het slechts zichtbare verschil dat de dodelijkheid van deze bedrijfstak vaak een onzichtbare is, in tegenstelling tot die van de wapenboys waar de lijken zichtbaar opgestapeld liggen.
Hoewel het voor zover ik weet nooit bewezen is dat hij het daadwerkelijk gezegd heeft, worden de woorden “Mankind invented the atomic bomb, but no mouse would ever construct a mousetrap” toegeschreven aan Albert Einstein, vreemd genoeg juist één van de pleitbezorgers van de atoombom.
Het pleidooi voor de atoombom werd door Einstein uiteraard weer gerechtvaardigd door de troefkaart de verdediging, in dit geval tegen het nazi-regime, een troefkaart die ook nu nog gebruikt wordt door overheden, de wetenschap en de wapenindustrie naast de kaarten ter lering, voor de gezondheid en ter bescherming.
Er is geen weldenkend mens die het een goed idee vindt dat er in obscure, en ultrageheime laboratoria over de hele wereld gewerkt wordt aan het gevaarlijker maken van nasty shit als virussen, en toch is dit prioriteit numero uno voor de zogeheten nieuwe wereldorde…….. en wrang genoeg ook nog voornamelijk gefinancierd door het belastinggeld van de weldenkende mensheid.
Het upgraden van virussen – lees: dodelijker maken – heeft niets te maken met het inzichtelijker maken van het natuurlijke verloop, ter bescherming van de volksgezondheid, het heeft alles te maken met de psychopatische hang naar macht van de mondiale werelddictatuur, en hun welhaast destructieve neiging tot zelfvernietiging.
Wanneer de beoogde werkwijze wordt: we hebben kanker, laten we eens kijken hoe we dat dodelijker kunnen maken, dan weet je dat de wetenschap niet meer in dienst staat van de mensheid, maar slechts in dienst van “die gast op zondag die de paychecks tekent.”
Hoe vaak er ook beweerd zal worden dat dit soort onderzoeken nodig zijn om de mensheid te beschermen, mijn boerenverstand zal altijd zeggen da’s niks as poesen oaver ’t sköttelke.
De wetenschap is bezig met de toekomst van morgen, en die toekomst zal niet bestaan uit oorlogen met de atoombom, maar oorlogen tegen de eigen bevolking met gefabriceerde virussen die de kracht van de atoombom evenaren, maar niet het destructieve effect op de infrastructuur………. oftewel een win/win situatie.
Michel Mulder
