Als onze koning een Koning was

Dan was dit de troonrede geweest:
(vrij naar Dolf van Wijk)

Leden van de Staten-Generaal,

Nu ik mij vandaag alweer voor de 9e maal op Prinsjesdag tot u mag richten, hecht ik eraan u mijn dankbaarheid te betuigen voor de steun en het vertrouwen welke ik tot nu toe heb mogen ervaren bij de uitoefening van mijn koningschap. In mijn eerste toespraak in 2012 meldde ik dat Nederland zich aan de wereld heeft laten zien als een goed georganiseerd land, rijk aan talent. Ik refereerde aan de tastbare eenheid en verbondenheid, tussen generaties en bevolkingsgroepen en tussen de verschillende delen van het Koninkrijk.

Vorig jaar herdacht ik in mijn toespraak de 75^e verjaardag van de Operatie Market Garden, die het begin was van onze bevrijding uit 5 vreselijke jaren van knechting en tirannie. Ook zei ik dat 75 jaar later vrijheid, democratie en een sterke rechtsstaat vanzelfsprekende waarden leken. Inmiddels is ons leven echter drastisch veranderd. Wat vorig jaar nog vanzelfsprekend leek is grotendeels verdwenen. Het Corona virus heeft wereldwijd gezorgd voor ingrijpende acties van regeringen die ook in ons land tot dramatische gevolgen heeft geleid.

Deze maatregelen hebben ons leven fundamenteel veranderd en onze welvaart ondermijnd. Het onbekende virus en de dreiging van zijn vermeende dodelijkheid van 3.4% van de bevolking die de Wereldgezondheidsorganisatie begin maart aankondigde noopte tot maatregelen die ongekend zijn in onze naoorlogse geschiedenis. Dit leidde tot een ernstige ingreep in onze grondrechtelijke vrijheden en uiterst pijnlijke maatregelen voor vele sectoren in onze economie, met name van het midden- en kleinbedrijf. Voor velen van ons waren de veranderingen zeer pijnlijk en helaas zijn ze dat voor veel teveel Nederlandse burgers nog steeds.

Op 4 Mei stond ik op een lege Dam voor de jaarlijkse dodenherdenking, een bizarre situatie die ik mijn leven lang niet meer zal vergeten. In mijn toespraak memoreerde ik dat dit ‘verre van normaal’ was en riep ik u, burgers van Nederland op om ‘niet normaal te maken wat niet normaal is’. Tot mijn grote verdriet moet ik constateren dat we nu, 6 maanden later, nog altijd niet zijn teruggekeerd naar het oude normaal. Dit is niet goed voor Nederland, noch voor de Nederlanders.

In maart was de grote vrees een mogelijke overbelasting van de gezondheidszorg. Deze angst werd breed gedeeld in onze samenleving en was de reden en aanleiding voor de lockdown. Gelukkig is zo’n overbelasting niet gebeurt en hebben we de zorg in functie kunnen houden, mede dankzij de inzet van ons zorgpersoneel. Inmiddels weten we veel meer van het virus. De meeste mensen die besmet raken met het Corona-virus hebben geen of lichte symptomen, maar sommigen die getroffen werden door het virus hebben zwaar te lijden gehad, soms zelfs met fatale gevolgen. Wij allen leven mee met hen die getroffen zijn en wensen hun achtergebleven dierbaren veel sterkte.

Tegelijkertijd moeten we vaststellen dat het allemaal anders liep dan die eerste doemscenario’s die het WHO ons voorhield. Het daadwerkelijke verloop van de besmettingen en de oversterfte verliep heel vergelijkbaar met dat van de gebruikelijke jaarlijkse influenza-epidemie. Ook nu waren de slachtoffers met name ouderen en mensen met meerdere onderliggende klachten en een verzwakt immuunsysteem.

Ondanks dit reguliere verloop waarvan de kritische fase reeds ver achter ons ligt zijn er nog steeds beperkende maatregelen van kracht die schadelijk zijn voor onze economie en welvaart. De initiële brede steun van de Nederlandse bevolking voor deze maatregelen is inmiddels verschrompeld en steeds meer mensen betwijfelen openlijk het nut en het doel hiervan. Dit is begrijpelijk omdat goede argumentatie hiervoor uitblijft. Weliswaar testen we meer en worden er meer positieve testresultaten gemeld, maar we weten dat de resultaten van deze testen problematisch zijn en ongeschikt als klinische indicator. In werkelijkheid is het aantal zieken en de sterfte inmiddels heel laag en is op geen enkele manier de zorg in gevaar.

Het is belangrijk om vast te stellen dat landen met een heel verschillende aanpak zoals China met lokaal extreem strenge lockdowns en Zweden met nauwelijks een lockdown inmiddels weer hun normale leven hebben hervat. Ook in andere landen met variabele maatregelen heeft het verloop van actieve besmettingen en oversterfte een min of meer natuurlijk standaardpatroon vertoond. Dit geeft aan dat we moeten constateren dat de effectiviteit van de diverse maatregelen die genomen zijn om het Coronavirus te stoppen waarschijnlijk nihil is. Tegelijkertijd moeten we helaas ook constateren dat de maatregelen enorm veel schade aanrichten aan economie, welvaart en welzijn. De kuur blijkt erger dan de kwaal. De economie is zwaar getroffen met onbeschrijfelijk veel leed voor vele sectoren van onze economie.

Leden van de Staten Generaal,

Ik roep de regering bij deze op om de Corona crisismaatregelen te beëindigen. Ik herhaal daarom mijn oproep van de 4^e mei om onmiddellijk weer terug te gaan naar het oude normaal.

Tevens roep ik de regering op een onafhankelijke onderzoekscommissie in te stellen naar de gehele gang van zaken tijdens de lockdown periode. Een diepgaande en volledig transparante risk-benefit analyse van de noodmaatregelen en de virale risico’s zijn noodzakelijk. Dit onderzoek heeft een tweeledig doel. Het zal volledige verantwoording aan de bevolking moeten verschaffen en tevens een adequaat crisisplan voor de toekomst leveren. Refererend aan eerdere beloften van onze regering aan het Nederlandse volk wil ik nadrukkelijk stellen dat deze keer de onderste steen echt boven moet komen.

De huidige lijdensweg heeft duidelijk gemaakt dat we er alles aan moeten doen om een lockdown in de toekomst te voorkomen. Het Zweedse model toont aan dat dergelijke dramatische ingrepen onnodig zijn. In plaats van het aantasten van de vrijheden en grondrechten van de Nederlandse burgers moeten we onze burgers meer verantwoordelijkheid geven en er tevens voor zorgen dat ouderen en kwetsbare groepen de bescherming kunnen krijgen die ze nodig hebben.

Het is nodig om speciale aandacht te besteden aan de rol van de Wereld Gezondheidsorganisatie in deze pandemie. Deze organisatie speelt wereldwijd een grote rol bij het gezondheidsbeleid van de nationale autoriteiten. De adviezen van het WHO bleken verschillende malen onbetrouwbaar en soms zelfs contraproductief.

Een zeer zorgelijk aspect van de rol van de WHO betreft hun financiering. De WHO is onderdeel van de Verenigde Naties welke, zoals de naam al zegt, opgezet is als een Vereniging van Naties. Daarin werken natiestaten gezamenlijk aan beleid dat door de nationale staten in hun legislatuur kan worden opgenomen. Organisaties ressorterende onder de VN worden geacht gemanaged en gefinancierd te worden door hun leden, de lidstaten via hun besturen die geacht worden hun bevolking te vertegenwoordigen. Dit is essentieel voor een adequaat bestuur en controle op de taakuitvoering van de VN.

Het feit dat een private instelling een grote financier is van de WHO is in de organisatie van de VN onaanvaardbaar. Private financiering en sponsoring zijn een ongewenste inmenging van de goede werking van de VN. Ik roep de regering op om in navolging van de Verenigde Staten van Amerika de betaling en medewerking aan de WHO met onmiddellijke ingang tijdelijk stop te zetten. Alleen onder strenge voorwaarden van aantoonbare verbetering mag deze hervat worden. Indien hieraan niet op korte termijn wordt voldaan dient Nederland zich definitief terug te trekken.

Maar daarmee zijn we er nog niet. Tijdens de afgelopen periode zijn er tal van maatregelen genomen die soms tegenstrijdig, vaak ineffectief en/of niet wetenschappelijk onderbouwd waren. Dit alles heeft in belangrijke mate bijgedragen aan een enorm verlies aan geloofwaardigheid van de politiek en het openbaar bestuur. Dit is een gevaarlijke ontwikkeling en het is essentieel voor het vreedzaam voortbestaan van ons land dat dit vertrouwen bij de burger hersteld wordt.

Daarnaast zijn er tijdens de Corona-periode op allerlei vlakken belangrijke beslissingen genomen en regelgeving aangenomen. Vanwege de bijzondere omstandigheden acht ik het risico groot dat dit niet altijd met de nodige democratische zorgvuldigheid of in het belang van de Nederlandse burger heeft plaats gevonden. Ik roep de regering nadrukkelijk op alsnog de zorgvuldigheid van de genomen beslissingen ten gronde en in alle openheid te heroverwegen en zonodig te corrigeren. Indien nodig dienen schuldigen hiervoor bestuursrechtelijk of strafrechtelijk vervolgd te worden. Niemand mag in Nederland boven de wet staan.

Voorbeelden van zwalkend beleid zijn de diverse controverses rond het dragen van mondkapjes, de (on)mogelijkheid van besmetting via vaste oppervlakten, het afstand houden in relatie tot aerosol verspreiding, enzovoort. Een merkwaardige observatie is de sterke en eenzijdige focus op een vaccin tegen het Coronavirus. Iedereen kent het nut van vaccinatie tegen mazelen, maar de ervaring met vaccins tegen snel muterende RNA virussen is geheel anders. Wereldwijd bestaat er geen enkel aantoonbaar werkend vaccin tegen een RNA virus. Tegen het SARS-COV1 virus dat in 2003 heerste bestaat ook geen vaccin, ondanks 17 jaar onderzoek. Het is daarom temeer curieus dat de regering al bestellingen heeft gedaan voor een nog niet bestaand en nagenoeg kansloos vaccin.

Het is bovendien zorgelijk dat zowel de verantwoordelijke minister en de speciaal aangestelde Corona-adviseur familiale banden hebben met invloedrijke personen bij farmaceutische bedrijven die bij de ontwikkeling van een vaccin betrokken zijn. Het is niet acceptabel dat de gezondheidszorg voor de Nederlandse burger op enigerlei wijze gecompromitteerd wordt door belangenconflicten van onze bestuurders of adviseurs. Het is bovendien onbegrijpelijk dat een kansrijk en al heel lang toegepast medicijn dat zeer gunstige effecten te zien gaf bij vroege toepassing in combinatie met zink en een antibioticum al snel door onze gezondheidsinspectie werd verboden. Dit hydroxychloroquine is veiliger dan aspirine. Het is aannemelijk dat vele doden voorkomen hadden kunnen worden met de juiste HCQ toepassing, hetgeen een totaal andere wending aan de crisismaatregelen had kunnen geven. De president van een bevriende natie noemde dit medicijn terecht een potentiële ‘game-changer’. Ook hier dient een grondig onderzoek ingesteld te worden en zonodig de schuldigen aangeklaagd.

Het is essentieel dat er schoon schip gemaakt wordt met dit recente onfortuinlijke bestuur, maar bovenal is het zaak dat de regering actief werk maakt van de weg voorwaarts. Op het gebied van gezondheid betekent dit dat de rol van ons immuunsysteem beter bekend gemaakt wordt onder de bevolking en hoe dit systeem in moeilijke perioden ondersteund kan worden door goede voeding, supplementen en in laatste instantie met medicijnen. In plaats van angst aanwakkeren moet het regeringsbeleid erop gericht zijn het vertrouwen van de burger in zijn eigen gezondheid en zijn eigen verantwoordelijkheid hiervoor weer te herstellen.

Daarnaast moet de heropleving van onze economie ten volle gestimuleerd worden. Indien nodig moet financiële overheidssteun mogelijk zijn, maar dit dient met voorzichtigheid en zorgvuldigheid te gebeuren. Dergelijke maatregelen betekenen immers een extra schuldenlast voor onze toekomstige generaties. Het stimuleren van herstel dient er vooral op gericht te zijn de eigen economische kracht van onze ondernemingen te ondersteunen door zoveel mogelijk bureaucratische belemmeringen weg te nemen. Ondernemen in Nederland moet weer inspirerend, slagvaardig en innovatief worden. Het voorbeeld van de Verenigde Staten toont ons dat het ontwikkelen en ondersteunen van de eigen economische kracht en innovatie een snel en indrukwekkend herstel mogelijk kan maken.

Een landsbestuur dat dit werkelijk realiseert kan ook het vertrouwen van de Nederlandse bevolking in zichzelf, in ons land en op termijn ook weer in ons bestuur herstellen en zelfs versterken.

Leden van de Staten-Generaal,

Ik kom tot een afronding. In mijn troonrede van vorig jaar citeerde ik de woorden van Rudi Hemmes, een 96-jarige oud-Engelandvaarder die deelnam aan de bevrijding van ons land: ‘Ik voel me verantwoordelijk om door te geven aan jongere generaties dat je in verzet moet komen als het nodig is.’ Als jonge man maakte deze held met gevaar voor eigen leven een keuze voor de toekomst van ons land. Dat deze woorden één jaar later zoveel betekenis zouden hebben kon ik toen niet bevroeden.

Daarom roep ik u, het trotse Nederlandse volk, met nóg meer klem op deze opdracht ter harte te nemen. Ikzelf zal dat ook doen en zal waar mogelijk onze regering bewegen daadwerkelijk schoon schip te maken om ons land in zijn volle glorie te herstellen en weer welvarend te maken. Ik zal daarover aan u, het Nederlandse volk dat ik dienstbaar ben, in mijn troonrede van volgend jaar verantwoording afleggen. Laten wij, mijn dierbare Nederlanders, samen ons land weer normaal maken.

[zombify_post]