Nog nooit heb ik een stuk geschreven waar ik geen koptekst voor had, maar voor het eerst ben ik even speechless.
Ik ben sprakeloos en verbijsterd over de woede, en politiek correcte hypocriete verontwaardiging, die bij deugend Nederland is ontstaan over een actie van Lange Frans.
Normaliter zou je jezelf dan afvragen: wat heeft die Lange gedaan, heeft ie iemand afgeknald ofzo?
Nee, Frans heeft wat mensen de handen geschud.
Sta eens even stil bij dit simpele feit, en verplaats je hierbij naar, pak ‘m beet, september 2019.
Nog geen jaar geleden zou je voor gek verklaart worden, opgesloten worden terwijl de sleutel werd weggegooid, als je in Nederland woedend zou worden over het feit dat iemand een ander een hand geeft.
In het Midden-Oosten? Ja misschien, maar in fucking kouwe kikkerlandje Nederland? No way.
In een jaar tijd zijn wij hier dus volkomen gestoord geworden, en daarmee lopen wij ruim voor op nazi-Duitsland waar Adolf toch wel een paar jaar nodig had om zijn gedachtegoed erin gestampt te krijgen.
Waar zijn wij mee bezig mensen als handelingen die tot 2020 volkomen tot onze normale belevingswereld hoorden, nu als volks- en staatsvijandig betiteld worden, en welhaast strenger beoordeeld worden dan moord.
Men spreekt schande van het gedrag van Lange Frans, maar ik wil schande spreken van het gedrag van al die politiek correcte wegkijkers, die uit een ingebeeld angstgevoel voor de eigen veiligheid, het leven van anderen letterlijk onmogelijk maken.
Als je de verontwaardiging erover hoort bij bijvoorbeeld een RTL-Boulefart, dan bekruipt mij slecht één gevoel: men is slechts een hoer van een pooier genaamd angst.
Het is moreel zo verrot dat leden van de Gooise-matras hun morele veto uitspreken over een persoon die als ‘misdaad’ het schudden van handen heeft, terwijl er in die incestpoel genaamd Hilversum geen carrière gestalte heeft gekregen zonder overspel, verraad en het gaan over lijken.
Heb ik iets met Lange Frans? Nee, ik ken de hele man niet, en vind zijn muziek eerlijk gezegd niet te nassen.
Een persoon echter die zich, net als mij, gewoon wenst op te stellen als mens en daarbij ten overstaan van heel deugend Nederland bewust zijn – lange – nek uitsteekt, die verdient wat mij betreft alle respect.
Michel Mulder
